ΚΩΣΤΗΣ Ν. ΣΤΑΜΠΟΛΗΣ

Τις τελευταίες εβδομάδες, και εν μέσω θέρους, παράγοντες της διεθνούς αγοράς σημειώνουν ότι έχουν γίνει αποδέκτες μιας σειράς λίαν ανησυχητικών σημάτων σε ό,τι αφορά την ευστάθεια του παγκόσμιου ενεργειακού συστήματος.

Ως γνωστόν ο ενεργειακός τομέας αποτελεί βασικό μοχλό της οικονομίας λόγω του στρατηγικού ρόλου του και η νέα κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια σειρά από κρίσιμες επιλογές που θα καθορίσουν τις εξελίξεις για την επόμενη δεκαετία.

Οι συμπληγάδες μέσα από τις οποίες πέρασε η ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας το τελευταίο διάστημα ήταν φυσικό να εγείρουν μια σειρά από καίρια ερωτήματα και διλήμματα ως προς τη μελλοντική πορεία της βιομηχανίας φυσικού αερίου.

Ενώ η κυβέρνηση δηλώνει απολύτως ικανοποιημένη από την πρόοδο που επιτελείται με την είσοδο νέων μονάδων ΑΠΕ στο ηλεκτρικό σύστημα της χώρας –όπου μόνο το 2017 εγκαταστάθηκαν 1.700 MW ξεπερνώντας κάθε πρόβλεψη– αλλά και τους υπερφιλόδοξους στόχους του νέου ΕΣΕΚ που κάνουν λόγο για 80% διείσδυση ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή μέχρι το 2030, η σκληρή πραγματικότητα των αγορών έρχεται να ταράξει το κλίμα ευφορίας που επικρατεί τις τελευταίες εβδομάδες.

Τα γεγονότα των τελευταίων μηνών και ιδιαίτερα το έκτακτο συμβούλιο των υπουργών Ενέργειας της 24ης Νοεμβρίου στις Βρυξέλλες έδειξαν με τον πλέον ανάγλυφο τρόπο τις μεγάλες δυσκολίες που υπάρχουν στην υλοποίηση του στόχου που έχει τεθεί από τα περισσότερα κράτη για τον έλεγχο τιμών στην ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου.

Η τελετή εγκαινίων του έργου για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, γνωστού ως Eurasia Interconnector, στα μέσα Οκτωβρίου στη Λευκωσία έφερε στην επικαιρότητα τη μεγάλη σημασία των ηλεκτρικών διασυνδέσεων για την ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο.